Μαγεία το λένε και το συναντάς……ενίοτε
“…-Τώρα θα βγει στη σκηνή και μετά μου λες, ξέρω γιατί τον έχω ακούσει αρκετές φορές.– Τι εννοείς όταν λες τώρα θα βγει στη σκηνή;– Εννοώ ότι είναι πολύ πιο άμεση η ζωντανή ερμηνεία και θα καταλάβεις περισσότερα πράγματα για τις ικανότητές του.– Κι εγώ σε ξαναρωτάω τι εννοείς όταν λες τώρα θα βγει στη […]
Πρώτη του Σεπτέμβρη σήμερα…
Καλησπέρα, καλό μήνα!!!!! -καλό, καλό … έχει ένα κοστουμάκι προς το βαρίδι του κι ένα καπελάκι ασορτί….. που να στα λέω -ναι….έχει μα…..με ξέρεις καλά εμένα; σου χουν πει για τους ώμους μου και τι σηκώνουν αιώνες τώρα;για την ραχοκοκκαλιά μου ρώτησες να μάθεις; -για μένα μιλάω, μονολογώ -για σένα μιλάω κι εγώ, ένα είμαστε, […]
Έχω το δίκιο μου…
-έχω δίκιο, έχω πίστη, έχω ηθική, έχω την αλήθεια ρε φίλε στην τελική…… -έχεις το δίκιο σου, την πίστη σου, την ηθική σου, την αλήθεια σου ρε φίλε στην συγκεκριμένη τελική……. -τι λες; αμφισβητείς κάτι από ότι σου λέω; -εγώ τι να αμφισβητώ, η ζωή αμφισβητεί -δηλαδή; -δηλαδή δεν υπάρχει ένα δίκιο, μια πίστη, μια […]
«Έτσι είναι το παιχνίδι στην Ελλάδα» …
«έτσι είναι το παιχνίδι στην Ελλάδα» ….. Κρατώντας με νύχια τον τρόπο έκφρασης, προς το είδος σας, κύριε Ματθαιόπουλε και αν μου επιτρέπετε δηλαδή, «ΔΕΝ είναι έτσι το παιχνίδι στην Ελλάδα». Όχι στη δίκη μου Ελλάδα τουλάχιστον. Γιατί καταλάβατε; Εδώ είμαστε ένα κάρο Έλληνες. Αλητάμπουρες, καριερίστες, σφουγγοκωλαριοι, καιροσκόποι, ονειροπόλοι, άξιοι, άχρηστοι, ένα μάτσο κόσμος. Γι […]
Ήταν κι εκείνη η σκόνη…
«… Ήταν κι εκείνη η σκόνη ….πώς να την αγνοήσεις; Έπιασα να καθαρίζω με το μαλακό πανί, κείνο που δεν αφήνει χνούδια, ένα ένα τα μικροαντικείμενα που με έδεναν με στιγμές, τόπους, ανθρώπους. Έφτασα και στο αγαλματάκι κείνο το αγαπημένο, τον Ίμπι μου, το πουλί με το κορμί από γυαλιστερό πέτρωμα και ράμφος και […]
Ένας χρόνος λοιπόν Γιαννάκη, ένας…
Ένας χρόνος λοιπόν Γιαννάκη, ένας, χρόνισε η απώλεια πα να πει …. Σ αυτό το διάστημα που λες είναι κάποιες αλλαγές που έγιναν….. Πρώτα απ΄ όλα είναι που έχασα τη φωτεινή απόχρωση του πράσινου από κείνο το πρωί που πάψαμε να βαδίζουμε παρέα πάνω στη γη θόλωσε το πράσινο, όλα τα άλλα χρώματα οκ, […]
Δάκρυα και χαρά στη συναυλία αφιέρωμα στο Γιάννη Σπάθα
Γιαννάκη έτσι είναι όπως τα λένε εδώ οι αρθογράφοι. Ήσαν όλοι εκεί την Δευτέρα το βράδυ. Όλοι. Το αίμα σου, οι αγάπες σου, οι έρωτές σου, οι συμπαίκτες σου, οι φίλοι σου, ήσαν εκεί οι άνθρωποι που λάτρεψαν τον ήχο της κιθάρας σου, το άπιαστο που κυνήγησες, εκεί κι αυτό, ο σεβασμός του έντεχνου κι […]
Η δική μου γενιά…
Η δίκη μου η γενιά με τις δικές του μουσικές συστήθηκε με τ όνειρο. Η δίκη μου η γενιά είχε το προνόμιο να ερωτευτεί τον Σταύρο του Νότου. Η δίκη μου η γενιά πίστεψε πως «το ναυτικό φυλλάδιο» ήταν το εισιτήριο για μια σπουδαία ζωή. Η δίκη μου η γενιά απόψε καταθέτει ένα δάκρυ και […]
Χριστουγεννιάτικο παραμύθι
Είναι μια διάθεση παράπονου ίσως.. λες και δεν μας κτύπησαν στην πλάτη, όταν έπρεπε, να μας πουν “εγώ είμαι΄δω για σένα”. Κάτι τέτοιο θα ναι να δεις που δημοσιεύουμε κάθε χρόνο, αυτό, το ίδιο, το δικό μας χριστουγεννιάτικο παραμύθι… Ας μας συγχωρήσουν την επανάληψη οι φίλοι μας, μέρες που είναι ας μας κτυπήσουν στην πλάτη […]
Η πρώτη ανάσα….λίγο πριν την τελευταία
‘”Στις 24 Δεκεμβρίου του ‘ 49 ξεκίνησε η πρώτη ανάσα ….. Μια άλλη γέννηση, πιο προσωπική….. Όλοι έχουμε από μια τέτοια διαφέρει μόνο στην ημερομηνία…. Στις 6 Ιουλίου του ’20 η σάρκα δεν άντεξε και νίκησε το πνεύμα Τώρα πια δεν θα ξαναπούμε εδώ γύρω “Χρόνια πολλά στους άρχοντες στις σταθερές της ζωής μας Είναι […]