Κοινοποίηση

-λέω….
-τι λες πάλι;
-να, λέω, αν το δεις, ολάκερος πόλεμος και τι έμεινε τελικά; ένα εφεύρημα, άσε το άλλο…τέτοιος μεγάλος κύκλος,μια ζωή χαράμι μη σου πω και τι έμεινε κι από κει; να μνημονεύουμε ένα νησί…
-ποιος πόλεμος; ποια περιπλάνηση;
-για τα Έπη λέω του Ομήρου……τι έμεινε από την Ιλιάδα δηλαδή; ο Δούρειος Ίππος, ούτε το κίνητρο, ούτε η έκβαση του πολέμου, ούτε καν η Ωραία Ελένη, παγκοσμίως για το εφεύρημα την μνημονεύουν, κι απ την Οδύσσεια τι έμεινε; η έμπνευση στον Καβάφη για κείνο το θαυμάσιο “σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη” και μια γκρίζα διαφήμιση για ένα νησί που …..εντάξει, συμπαθητικό το λες, ιδιαίτερο όχι…..χωρίς τον Οδυσσέα θα το μνημονεύαμε λιγότερο κι από την Τήλο ή την Ανάφη
-μάλιστα…..και τι θέλουμε να πούμε τώρα με αυτό;
-να λέω, ο Όμηρος άλλα κίνητρα θα είχε σαν ξεκίνησε να γράφει τα Έπη του και είδες τι έμεινε στο τέλος……
τελικά οι ιστορίες ζωντανεύουν λες και πάνε μόνες τους,
χωρίς τον δημιουργό τους, ίσως να κρατούν οι κοινωνίες αυτό που χρειάζονται και να το οδηγούν σαν κορυφαίο αγνοώντας τον εμπνευστή τους….ίσως
-κακό είναι αυτό;
-αν οι κοινωνίες είναι άξιες όχι είναι καλό, ακόμα και ένα μέτριο έργο μπορούν να το εξυψώσουν, να βρουν αυτές μέσα του το μεγαλείο, μα αν είναι ανάξιες υποβαθμίζουν ανάλογα δημιουργίες λαμπρές…….