Αδέλφια δεν είναι τίποτα από δαύτους όλους
όποιοι ζήσαμε εντός των τειχών ξέρουμε
“τις ιδανικά τακτοποιημένες ζωές τους”
μια σκέτη ένδεια είναι, κυρίως εσωτερική,
Ενωμένοι μόνο να είμαστε εμείς,
που για να φάμε πρέπει να δουλέψουμε,
που δεν γεννηθήκαμε με τίποτα λυμένο,
μα το κερδίσαμε άξια, έτσι είμαστε ανίκητοι.
Ότι και να ξημερώσει σε τούτο τον τόπο αύριο
μαζί όλοι θα το λύσουμε, εμείς,
ένας από τους πιο γηγενείς λαούς του κόσμου,
εμείς η κουτσουλιά του χάρτη με το φιλότιμο.
Και οι θλιβεροί επιτυχόντες στις εξετάσεις της εξουσίας
δεν είναι κάτι κι αυτοί, όχι για ότι λάθος έχουν κάνει,
ούτε που πασχίζουν να κρύψουν τη χαρά τους
για το πόσο τους έχει γοητεύσει η εξουσία,
αυτά ανθρώπινα είναι δεν βαριέσαι….
Μα γιατί δείχνει πως οι ρίζες των καθοδηγητών
απ΄τα μικρά τα τους καλά κρατούν,
γιατί δείχνει πως τα εμβόλια της απολυταρχίας
έχουν ισχύ στο χρόνο,
κι αυτό όπως και να το δεις είναι απογοητευτικό.
Ας είναι όμως, μέρα που είναι να κρατήσουμε αυτό:
είμαστε ένα σπίτι, ένα αίμα, μια οικογένεια,
ένας έρωτας στο γαλανό του Αιγαίου
και οφείλουμε να είμαστε μονιασμένοι
και ενωμένοι, απέναντι σε όλους και όλα.
Χρόνια Πολλά στην Πατρίδα μας!
