Καλημέρα μ ένα απόσπασμα από το ωραίοτερο πεζό ποίημα που έχω διαβάσει  

Έζησα σαν άνεμος που απλώθηκε στου κόσμου τις γωνιές. Με πόνεσε η θλίψη

Έξοχο κείμενο από τον Mario de Andrade (Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και μουσικολόγο από

Έζησα σαν άνεμος που απλώθηκε στου κόσμου τις γωνιές. Με πόνεσε η θλίψη

> Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ > είναι μια πολύ αγαπημένη οικογένεια. Είναι > ο

..κι ύστερα προσέχεις το ρολόι στο χέρι σου, οι σκέψεις σου τρέχουν πιο

“Αν στέρηση είναι να μην έχεις αυτό που επιθυμείς, ανικανοποίητο είναι να έχεις

Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις. Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.