Έζησα σαν άνεμος
που απλώθηκε στου κόσμου τις γωνιές.
Με πόνεσε η θλίψη των αλλονών.
Άφησα ανοιχτή την καρδιά μου
στη σκέψη του κάθε ανθρώπου.
Μα είναι καιρός τώρα που ετοιμάζω
το ταξίδι της επιστροφής μου.
Κέντησα τα ρούχα μου
στο φως του φεγγαριού.
με το άρωμα του γιασεμιού
Άσπρα καθαρά ρούχα.
Έδιωξα τα κοράκια της μνήμης μου
και γέμισα την μοναξιά μου αναπαμένες θύμησες.
Δεν θέλω να ξεχαστώ σε τοπία ψεύτικα.
Γυρίζω πίσω με μια θλιμμένη απόφαση
και μ’ένα τραγούδι στην καρδιά
που ακούγεται σαν αντίλαλος απ’όλες τις μεριές
του ουρανού, της γης και της θάλασσας.
Ο χρόνος μου ήρθε στο πλήρωμά του
~Άννα Γεωργαλή~