Κοινοποίηση

-Γράφεις;
-Ε, ναι…
-Γράφεις καλά δηλαδή, σπουδαία;
-Έτσι λένε, εγώ την ψυχή μου καταθέτω
-Είσαι καλλιτέχνης δηλαδή….
-Καλλιτέχνης όχι, δεν θα το έλεγα, είμαι ένας πνευματικός άνθρωπος, ο καλλιτέχνης δεν δείχνει δρόμους, προσφέρει απόλαυση στις πέντε αισθήσεις, εγώ γράφω, έχω πράγματα να πω για τη ζωή, ερμηνεύω, δίνω δρόμους, τρόπους, προτάσεις, αυτό θα πει γράφω…..
-Γράφεις λοιπόν.. και τι άλλο κάνεις;
-Τι εννοείς;
-Λέω, πέρα που γράφεις, ζεις παράλληλα;
-Τι ερώτηση είναι αυτή; Ζω βέβαια…..
-Κι εκεί; Πως είναι εκεί; Στη ζωή σου;
-Δεν καταλαβαίνω τι με ρωτάς ακριβώς….
-Στη γραφή σου δίνεις δρόμους, τρόπους, προτάσεις, ερμηνείες, στη ζωή σου πράττεις ανάλογα; Γιατί όπως λες κι εσύ, και σωστά, δεν είναι να πεις καλλιτέχνης, γεννήθηκε με ένα χάρισμα στις χορδές του, στους νευρώνες των άκρων του, στην όρασή του, κάτι.
Συστήνεται πνευματικός άνθρωπος κάποιος και αφού έχει τις λύσεις, τις προτάσεις, τους δρόμους, θα πει πως πρώτα απ’ όλα έχει ζήσει ότι γράφει,
έχει κάνει τρόπο ζωής τις προτάσεις του….πως αλλιώς ερμηνεύει
και δίνει λύσεις, στο χαρτί;
-Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τι μου λες, εγώ την ψυχή μου καταθέτω σε ένα χαρτί, την ανάγκη μου να επικοινωνήσω με τον κόσμο την εκφράζω έτσι,
ο αριθμός των «μου αρέσει» που συγκεντρώνω, στα διάφορα κοινωνικά γκρουπ γραφής που υπάρχουν, τα βιβλία που εκδίδω-ακόμα και αυτά που πληρώνω εγώ την έκδοσή τους, αποδεικνύουν την αποδοχή μου, δείχνουν πως γράφω κάτι σημαντικό και αυτό με βοηθάει να πλουτίζω τον ψυχισμό μου και να νοιώθω καλύτερα, δεν είμαι μόνος με την πέννα μου……είναι σημαντικό!
-Μια χαρά κάνεις, σου αναγνωρίζω την ικανότητα αυτοπροβολής σου,
ωστόσο ας αφήσουμε στην άκρη τους πνευματικούς ανθρώπους.
Αυτοί είναι κάτι άλλο…….πρώτα ζουν «αλλιώς», πληρώνουν το τίμημα με αίμα, σκοτώνονται και ξαναγεννιούνται πολλαπλές φορές και μετά έχουν το δικαίωμα, την ικανότητα και την υποχρέωση ίσως, να δίνουν δρόμους, τρόπους, προτάσεις, μετά.
Επαναστάσεις στο χαρτί και ζωή κατ’ εικόνα του μέτριου και του συμβιβασμένου δεν θα ορίζουν ποτέ έναν άνθρωπο του πνεύματος καλέ μου φίλε…..
θαρρώ πάντα!
23/6/2014