-έχει και το ασήκωτο βάρος την αισθητική του τελικά…
-μας εργάζεστε πρωί πρωί αγαπητέ;
-λες; μπορεί, εγώ τουλάχιστον το κάνω λεκτικά….
-εννοείς κάτι;
-λέω για τον ποδηλάτη, που σου υποσχέθηκε πως
θα τον πας τον ανήφορο χωρίς το φορτίο
και σαν του έδωσες το πετάλι,
φόρτωσε λίγο βάρος ακόμα και έστριψε λίγο αριστερά
επισημαίνοντας σου πως το βάρος
σαν γέρνει από μια μεριά είναι πιο ελαφρύ..
-ενώ οι άλλοι ποδηλάτες ε; λαμπροί!
-μπα κάτω του μέτριου όλοι τους, οι άλλοι, αυτοί, όλοι
-και τι να γίνει τώρα δηλαδή; έχω και μια ανηφόρα μπρος μου,
να την αμφισβητήσω και να κάτσω στην γωνιά μου,
εκεί που δεν υπάρχει καν δρόμος;
-όχι βέβαια, μα να απαιτήσεις από όλους τους μαζί
να αφήσουν τα καλάμια της μοναδικότητας τους σπίτι τους
και να βάλουν όλοι από μια ορθοπεταλιά, όλοι,
μπας και προχωρήσουμε σε τούτον τον ρημάδι τον δρόμο
καμιά στάλα, όχι προς τα πίσω, μα προς τα μπρος, μπας και …
