Κοινοποίηση

-καλημέραααα
-ναι, καλά…
-ε τι; ούτε καλημέρα δεν θα λέμε;
-ναι, πώς την θέλεις, χαζοχαρούμενη;
-ε όχι βέβαια
-τότε τι; μαύρη;
-ούτε
-βλέπεις εσύ άλλο τρόπο να την εκφράσεις στις μέρες μας;
-ναι, βλέπω, ξέρεις……
-ναι μωρέ, ξέρω ξέρω,
εσύ έτυχε και στη ζωή σου κολύμπησες στα βαθιά,
βάδισες σε δύσκολες ατραπούς,
βγήκες στο φως με επιτυχία
και όλα αυτά που μας πληροφορείς κατά καιρούς,
ξέρω…..τι να γίνει όμως που εγώ δεν χρειάστηκε να ζήσω έτσι;
που για μένα ήταν όλα λίγο έως πολύ πιο βατά
και δεν ξέρω τι να κάνω τώρα σε τούτα τα δύσκολα;
τι να γίνει που φοβάμαι; που τρέμω, για να κυριολεκτήσω,
για το αύριο, που φαίνεται εχθρικό και άγνωστο
-σωστό κι αυτό, άσε με εμένα λοιπόν,
άσε και τις κερδισμένες μάχες μου με τη ζωή,
(κράτα μόνο ότι έχω δώσει πολλές και είμαι κουρασμένος….
έχω αποφασίσει όμως πως είναι μονόδρομος η ανάβαση)
ας μείνουμε σε σένα, πήγαινε στα πρώτα, τα προκαταρκτικά,
το μωρό σαν το βάζεις στη θάλασσα επιπλέει…..
που πα να πει πως ο φόβος σου για το κολύμπι
ίσως σε πάει στον πάτο,
γιατί απ΄τη φύση σου επιπλέεις στη θάλασσα,
κράτα αυτό, χειραγώγησε το φόβο σου για τα βαθιά,
πάμε στο δεύτερο, ξαναπήγαινε στα πρώτα τα βασικά,
με βοήθεια, με φροντίδα, με διδασκαλία ή όχι,
κάποια στιγμή περπατάει το παιδάκι,
βηματίζει, τρέχει, σκαρφαλώνει κινείται, και με την κίνηση,
τον βρίσκεις τον δρόμο για να βγεις
από τα δύσκολα μονοπάτια και
το τρίτο στο δίνω έτσι χάρισμα,
μια υπενθύμιση είναι, μη φανταστείς κάτι φοβερό,
να σου θυμίσω μόνο πως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης
είναι το δυνατότερο του ανθρώπου,
τίποτα από ότι εξελίσσεται μπρος μας
δεν είναι ζητούμενο στις σύγχρονες κοινωνίες αδελφέ,
θα δούμε και τον τρόπο και τις άμυνες και τον χρόνο,
μα μετάλλαξε τον φόβο του δύσκολου
και κάνε τον εφαλτήριο δύναμη των ικανοτήτων
που σε έχει προικίσει η φύση!
αυτή την καλημέρα σου στέλνω σήμερα
-καλημέρααααα