Κοινοποίηση

Αλήθειας όμως ε; Από κείνες που είναι αληθινές…
Πολύ μελάνι σπαταλιέται, πολύ μελάνι, για τον υποκριτή
που άλλα είπε, άλλα έπραξε, άλλα εννοούσε, όλα άλλα…
και επίθετα πολλά, πάρα πολλά, για τον άτιμο 
ο ανέντιμος, ο ψεύτης, ο μικρόψυχος, όλα ο…
Στην αλήθεια τώρα……ο άντρας πριν την συζυγία είναι ένα παιδί και τα παιδιά παίζουν μέχρι να βρουν εκείνο το ταίρι που θα τους φανεί πως ταιριάζει για να το ονομάσουν σύζυγο και μητέρα των παιδιών τους, από κει και πέρα είναι πιστός κορίτσια, πιστός, ούτε δυνατός, ούτε άριστος, ούτε πολύπλοκος, μόνο πιστός.
Αντίθετα η γυναίκα είναι άπιστη, δυνατή, πολύπλοκη, ανικανοποίητη, θέλει πολλά και τα ζητά πάντα και παντού, 
δεν βολεύεται με ότι έχει, είναι αυτή που αλλάζει στις σχέσεις, η γυναίκα αλλάζει κορίτσια.
Σαν λοιπόν σπαταλάμε μελάνι, ώρες, οδύνη, κλάμα, απογοήτευση, ψυχή για τον υποκριτή που τελικά δεν ήθελε ότι εμείς από τη σχέση μας να κρατάμε αυτό, ο άντρας που βγαίνει στο δρόμο, ή παιδί είναι ή σύζυγος οπότε το μόνο που ζητά είναι να τονώσει τον ανδρισμό του που κάποια από μας το έχει τσαλακώσει στη διάρκεια του έγγαμου βίου του, δεν περνάει απ το μυαλό του να κάνει σχέση σε συναισθηματικό επίπεδο έξω από το σπίτι του, δεν το χρειάζεται, είναι πιστός στη σύντροφό του, σε παλαιότερες εποχές που δεν υπήρχε ευκολία στην προσφορά έβαζε κάτι από το χαρτζιλίκι του και πήγαινε σε επαγγελματίες γυναίκες γιαυτό, σήμερα δεν το κάνει γιατί δεν χρειάζεται πια, βρίσκει παντού αυτό που θέλει.
Η γυναίκα από την άλλη, που δεν είναι πιστή, σαν παντρεμένη, σαν πρώην παντρεμένη, σαν ελεύθερη βγαίνει στο δρόμο για να αποπλανήσει, βγαίνει για να απατήσει, να αγαπήσει ξανά, να δοθεί, βγαίνει για να κατακτήσει, ολόκληρη στην κάθε σχέση, ο μόνος σκοπός είναι η κτήση, η ολοκληρωτική, μέχρι να την στύψει να την στραγγίξει και ή να την αναθεματίζει κάθε στιγμή ή να ψάξει για άλλη νέα φρέσκια, μέχρι να βρει αυτό που ποτέ δεν θα βρει……
Θέλω να πω πως αυτά τα ξέρουμε όλοι και όλες και σαν κοιτάς γύρω η μόνη μαρτυρία που επικρατεί είναι αυτή του άπιστου που είπε, που έκανε, που δεν έκανε, που που που που, 
μα προς θεού κόρες ότι και να είπε και να έκανε και να υποσχέθηκε ξέρουμε καλά ποιος είναι ο πιστός από τα δυο φύλα και ποιος ο άπιστος και αν το ξεχνάμε γιατί μας βολεύει στην ανάγκη μας να ζήσουμε επιτέλους το στόρυ με τα μέτρα της γυναικείας ψυχοσύνθεσης δεν πάει να πει πως μας φταίει κανείς…..
Θα μου πεις μα είπε, μα συμφώνησε, μα υποσχέθηκε, μα μα μα ….ναι τα έκανε όλα αυτά …… μα είπαμε….μόνο πιστός είναι, ούτε δυνατός, ούτε πολύπλοκος, ούτε άριστος, με κάποιο τρόπο κι αυτός θα πρέπει να φτάσει στο ζητούμενο αποτέλεσμα και δείχνει η γυναίκα τι θέλει να ακούσει για να δοθεί …… το ζητάει. 
Την επόμενη φορά που θα γράψουμε, που θα πούμε, που θα αφορίσουμε ας έχουμε κατά νου αυτή την αλήθεια, τι λέτε; 
στο επόμενο χαίρω πολύ ας θυμόμαστε πως ο άντρας είναι πιστός …….όχι σε μας, στην υπόσχεση του, την πριν από μας….ξέρω είναι δύσκολο να το δεχτεί μια γυναίκα αυτό γιατί σαν φεύγουν όλα τα εχέγγυα που υπήρχαν τότε που την υποσχέθηκαν, είναι παράλογο να μένεις σε μια υπόσχεση, μα αυτό ακριβώς είναι πίστη γι αυτούς, αυτή η νεκρή φύση…..
Αντίθετα για μας πίστη και εχέγγυα πάνε παρέα, δεν μπορεί να στέκει μια πίστη μόνο γιατί δόθηκε κάποτε……μα είπαμε, οι διαφορές μας δεν είναι μόνο εξόφθαλμες είναι και στα μέσα μας. 
Και κορίτσια πίστη είναι όχι το μονοπώλιο στο κρεβάτι μας, μα το μονοπώλιο στην καρδιά μας και εκεί……..θα συμφωνήσετε πως έχουμε διαφορές μεταξύ μας….εκεί η πραγματική απιστία, σε μας δηλαδή……
Και αν κάποιος διαβάσει τούτο το κείμενο και χαρεί για την αντρική ματιά δεν το διάβασε καλά, γυναικεία είναι η ματιά και δεν χαίρεται για την πίκρα που βγάζουν χιλιάδες γυναίκες στην προσπάθεια τους να ζήσουν……τη ζωή που δεν έζησαν.