“-πέρασε κοντά μια ζωή….μια απορία έχω…
-………..
-εμείς γιατί δεν είμαστε μαζί;
-γιατί σέβομαι τους έρωτες
-τους σέβεσαι; και γιατί δεν μοιραστήκαμε τη ζωή μας αγκαλιά;
-γιατί όταν σε γνώρισα και μέχρι σήμερα δεν ήσουν μόνος σου, είχες έρωτα
-την τέχνη μου λες;
-ε ναι, λίγο το χεις;
-…………
-μοιραία θα πρεπε να επικρατήσει μέσα σου ένας έρωτας κι αυτή τη μάχη την φοβόμουν και να την χάσω και να την κερδίσω, στα ίσα μοιρασμένα, σου το πα σέβομαι τους έρωτες
-έτσι λοιπόν πλήρωσα την τέχνη μου;
-και οι δυο την πληρώσαμε αγάπη μου και οι δυο, υποκλιθήκαμε στον έρωτα σου και μείναμε μόνοι μας….”
