-Τι καταλάβαμε κι εμείς που ξέρουμε;
-Όχι πες, καταλάβαμε τίποτα;
-Μια χαρά είναι στην άγνοια, μακάρια
-Έλα μου ντε
-Τότε τι μου το είπες;
-Ποιο;
-Όλα
-Καλά βγάζεις νόημα από την κουβέντα μας τώρα;
-Όχι, μα δεν είναι και η μόνη κουβέντα που δεν βγάζω νόημα
-Και να πεις πως είναι κάτι νέο αυτό που βαφτίζεις το κρέας ψάρι να πω…μα είναι παλιακό ρε παιδί μου και δεν έχει και καμιά αξία που το διατηρείς μέχρι τις μέρες μας αναλοίωτο, τερτίπι είναι οφθαλμοφανές και ανόητο, σείεται μια κοινωνία γιατί απλά δεν την βγάζει κι εσύ θριαμβολογείς για έναν δρόμο που δεν οδηγεί πουθενά δηλαδή.
-Ε, δεν είπε κανείς πως είναι νέο αυτό, εργαλείο είναι, φθαρμένο να μου πεις, μα όπως φαίνεται δεν υπάρχουν καλύτερα.
Όσο για νεωτερισμούς, μην είσαι άδικος, υπάρχουν σπουδαίοι στις μέρες μας, αν θέλεις νέα ματιά στα πράγματα θα βγάλεις μια γραβάτα, αυτό ναι, ακόμα κι αν φαντάζει αγένεια σε αυτούς που σε υποδέχονται σπίτι τους, είναι ένα νέο πάτημα σε αιώνια θεμέλια, πράξη αντίστασης και αντικομφορμισμού.
Αυτής της κίνησης να της βγάλεις το καπέλο ρε αδελφέ, μάλιστα.
Να το πας και ακόμα παραπέρα αν είσαι σημαντικός, εκεί, που σε καλύπτει ο οικοδεσπότης και συμπορεύεται στην συμπεριφορά σου, γιατί ο πολιτισμός του, του υπαγορεύει να σε προφυλάξει με μια έννοια από την αγένεια σου κι εσύ το εκλαμβάνεις ως τρόπο αποδοχής και μίμησης του άτοπου της πράξης που πρεσβεύεις και χαριτολογείς θριαμβευτικά….
Έτσι, έτσι κάνουν οι μεγάλοι οδηγητές των νέων δρόμων, έτσι αντιλαμβάνονται και έτσι προχωρούν στα μικρά σοκάκια που αφήνει ο εγωισμός για να βαδίσουν το είναι τους.
Κι αν ηγούνται το σπίτι τους πάει καλά, μα συνήθως τους βρίσκεις να ηγούνται λαών….
Γι αυτό σου λέω τι καταλάβαμε κι εμείς που ξέρουμε, που καταλαβαίνουμε, που βλέπουμε καθαρά; Μια χαρά ήταν τα σήματα καπνού, τότε, κει, στη μακρινή Δύση, πριν εκπολιτιστεί και γίνει Άγρια…..
