«έτσι είναι το παιχνίδι στην Ελλάδα» …..
Κρατώντας με νύχια τον τρόπο έκφρασης, προς το είδος σας, κύριε Ματθαιόπουλε
και αν μου επιτρέπετε δηλαδή,
«ΔΕΝ είναι έτσι το παιχνίδι στην Ελλάδα».
Όχι στη δίκη μου Ελλάδα τουλάχιστον.
Γιατί καταλάβατε;
Εδώ είμαστε ένα κάρο Έλληνες.
Αλητάμπουρες, καριερίστες, σφουγγοκωλαριοι, καιροσκόποι, ονειροπόλοι, άξιοι, άχρηστοι, ένα μάτσο κόσμος.
Γι αυτό, αν δεν σας κάνει μεγάλο κόπο, στην εξαιρετικά εκφραστική εκφορά του λόγου σας, να χαρακτηρίσετε την πατρίδα σαν δίκη σας, να πείτε δηλαδή: «έτσι είναι το παιχνίδι στη ΔΙΚΗ μου Ελλάδα»
Έτσι για να κρατήσετε και την μοναδικότητα, τη δικη σας και των ομοίων σας.
Και να μας εξαιρέσετε από το τρενάκι του τρόμου στο Λούνα Παρκ που διαλέξατε για ζωή.
Γιατί πως να το κάνουμε…..υπάρχει και άλλη Ελλάδα, που βάζει απέναντι στα ανθρωπάκια τους ανθρώπους, απέναντι στο βόλεμα την ηθική, απέναντι στην αναξιοπρέπεια την αγκαλιά.
Μια Ελλάδα, που διαλέγει να σε κοιτά ευθεία στα μάτια με παρρησία, σε αντίθεση με την άλλη, που συνήθως σε κοιτά στο ύψος των παπουτσιών σου…..γιατί άραγε παρά την «κοινωνική καταξίωση», γιατί;
Και ζήτω συγγνώμη από τη Θέα Φύση που δεν αντιλαμβάνομαι την χρησιμότητα του είδους σας στην αλυσίδα της πανίδας, αλλά δεν θα ερμηνεύσω τους θεούς εγώ.
Θα τους σεβαστώ,
θα συγκατοικήσω με ο, τι …..
και θα κρατήσω τις αποστάσεις μου….
για τον φόβο της πανδημίας πάντα ε;