“..Γυναίκες, επτά τον αριθμό, ιερό αριθμό κατάφεραν, από ισάριθμες χώρες, είναι ώρα απολογισμού, προγραμματισμού, αναμέτρησης δυνάμεων. Κι εγώ εκεί σε μια γωνιά, μουτζουρώνω τα καλόγουστα μπλοκ του ξενοδοχείου με τις σκέψεις μου και έχω το νου μου μήπως κάτι χρειαστούν οι σπουδαίες, να το ζητήσω από τις κλειστές πύλες και πέρα.
Είναι αναπόφευκτο να παρατηρώ αυτό που λέμε «γυναίκες στην εξουσία» και είναι σωστό να παραδεχτώ το ανάλγητο της γυναίκας, το μη ευέλικτο, το με αφαιρεμένη τελείως την ευγένεια και την διαλλακτικότητα τρόπο της. Ακόμα και οι κόντρες μεταξύ τους έχουν ατμόσφαιρα μάχης που σπάνια συναντάς σε αντίστοιχες συναθροίσεις αντρών. Λογικό θα μου πεις, είναι καινούργια η γυναίκα σε σχέση με τον άντρα στην αρένα, έτσι είναι όταν είσαι νέος, παίρνεις φόρα και τρέχεις. Θέλει ακόμα μερικούς αιώνες να βρει, παράλληλα με τον δυναμισμό και την σπουδαιότητά της, μέσα στην ενεργή κοινωνία, και την γυναικεία καταπληκτική της συμπεριφορά, αυτήν που παίζει στα δάκτυλα μεγαλώνοντας τα παιδιά της, θέλει ακόμα καιρό να σταματήσει να μιμείται ένα αντρικό πρότυπο, όχι το αληθές στην αρένα της ζωής, αλλά το άλλο, εκείνο που εισέπραττε αιώνες μέσα στο σπίτι της, από το αρσενικό, το βίαιο. Χαμογελώ, όλα θα γίνουν κάποια στιγμή. Η ισορροπία μοιάζει να είναι η απόλυτη κυβέρνηση της φύσης, θα έρθει και στη γυναικεία συμπεριφορά, στην ωρίμανσή της…..”
Παγκόσμιο συνέδριο Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γυναικών
Λαγονήσι
