Κοίτα πως είναι το έργο.
Μωρά δεν είμαστε για να τα έχουμε
όλα χρεωμένα στους άλλους,
ας τρέξουμε σε όλα τα επίπεδα για να βγει
κι αν περνά ο χρόνος μην φρικάρουμε
τι θα γίνει θαρρείς προς το τέλος;
Το πιθανότερο θα απολαύσουμε
φρέσκο καπνό με την ησυχία μας
ή στη χειρότερη θα ξεκλέψουμε λίγα λεπτά γι αυτό
με το χαμόγελο και την πονηριά του παιδιού
που χαίρεται με τα μικροπράγματα
και αφήνει στους άλλους τα δύσκολα…
