Κοινοποίηση

“Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο. Να φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι- από κει που δεν ξέρουν γιατί σε κρατάνε. Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουργιες, ε ουρανό κι αλάτι. Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη! Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι. Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω- δεν τους το χρωστάς. Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει! Να μάθεις να φεύγεις. Από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες. Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα. Να φεύγεις από όσα νόμισες γι αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ΄αυτά!”
Ανυπόγραφο (αγνώστου)
_______________________________________________________
Δεν ξέρω ποιος υπογράφει αυτό το κείμενο, δυστυχώς το βρήκα ανυπόγραφο στο fb, ξέρω μόνο πως το βρίσκω αληθινό, γενναίο και σωστό! Γι αυτό και το αναδημοσιεύω….
Είναι έτσι…..Να φύγεις από όσα νόμισες γι αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ΄αυτά!
Αλλιώς σου μένει μια ζωή ανικανοποίητη, μίζερη, γεμάτη ψέματα και ανοησία. Το ξέρεις μέσα σου, κι ας φοράς τη μάσκα της ευτυχίας και της σιγουριάς. Το γνωρίζεις καλά, γιαυτό τα νεύρα, η χολή, η επίδειξη χαζομάρας, η ανούσια κενότητα που σε διέπει….φτάνεις να αλλάξεις ονόματα, να καταπίνεις ψέμματα για να μην ψάξεις αλήθειες, φτάνεις να ζεις έξω από σένα τελικά, σε μια πλασματική εικόνα που έχεις κατασκευάσει για τον κόσμο σου, ζεις ένα διαρκές παραμύθι…….και ξέρεις; είναι μια στράφι ζωή αυτή…… μην ακούς τους θρησκόληπτους….μια είναι, δεύτερη δεν έχει….γιαυτό σου λέω να φεύγεις από όσα νόμισες γι αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ΄αυτά!