«…Την ευκαιρία να΄ ναι μαζί δεν την αξιοποίησε κανείς από τους δυο τους, την είχαν χάσει, την είχαν αφήσει πίσω. Του ευχήθηκε με όλη τη δύναμη της ψυχής της και με όση ειλικρίνεια μπορεί να περιέχει μια ευχή, καλή συνέχεια, την καλύτερη την πιο ευτυχισμένη και λαμπερή και κατέβασε τα ρολά της μεγάλης της αγάπης οριστικά και αμετάκλητα. Κερδισμένη στα σημεία της ουσίας και της απόλαυσης, της παράδοσης και του πάθους, ευτυχισμένη που αξιώθηκε τέτοιο απόλυτο συναίσθημα, ήρεμη, πλήρης με μια εμπειρία που σε κάνει υποψιασμένο άνθρωπο που σου απαγορεύει τα εφήμερα και τα ανόητα…»
(απόσπασμα)