Διαφήμηση
Διαφήμηση
Το γουρουνάκι στη γωνιά της βαλίτσας
10858448_351019368434307_2785902586549600059_n
Διαφήμιση

Ημερομηνια

Κοινοποίηση

Facebook
Email

«….Μας έδωσε το κλειδί, μας καληνύχτισε κι έφυγε. Εμείς με μας από δω και πέρα. Μπήκαμε σε ένα ταλαιπωρημένο διαμέρισμα, μεταξύ του γκρι και του μαύρου έπαιζε το τοπίο, άδειο τελείως, ψυχρό και θλιβερό, ένα μικρό λαμπατέρ κατά γης κι ένα φως στην κουζίνα. Ανοίξαμε τις βαλίτσες μας, βγάλαμε δύο παπλώματα, δύο σεντόνια, τα στρώσαμε σε μια γωνιά στο ξύλινο δάπεδο, φτιάξαμε κι ένα προσκεφάλι με ένα σωρό ρούχων τυλιγμένων με μια πετσέτα και ήμασταν στο χώρο που θα μέναμε μέχρι να βρίσκαμε δικό μας σπίτι. Βουβές προσπαθώντας να μην συναντάμε η μια το βλέμμα της άλλης, είχαμε και οι τρεις τους λόγους μας…… 
Την απόλυτη ησυχία του χώρου, μέσα και γύρω μας, διέκοψε ένας περίεργος θόρυβος- επαναλαμβανόμενος. Μας πήρε κάποια ώρα να εντοπίσουμε την πηγή του ήχου, τελικά ερχόταν από το βάθος μιας από τις τεράστιες βαλίτσες μας. Την πλησιάσαμε καχύποπτα, ακόμα δεν ξέραμε τι ήταν, μόνο πως ακουγόταν κάτι απόκοσμο από βαθιά. Ανοίξαμε την βαλίτσα με ανησυχία και περιέργεια και ανακαλύψαμε πως αυτό που έκανε αυτόν τον θόρυβο ήταν ένα λαστιχένιο γουρουνάκι που είχα κουβαλήσει μαζί μου απ’ την πατρίδα.
Ήταν δώρο αγαπημένης φίλης, μου το είχε δώσει να το έχω μέσα στο ψυγείο μου και αυτό κάθε που θα άνοιγα να πάρω κάτι, θα έκανε ένα θόρυβο για να μη θυμίζει να μην τρώω, ωστόσο ποτέ του δεν είχε δουλέψει, πάντα βουβό ήταν στο ψυγείο μου, χρόνια, το αγαπούσα γιατί ήταν από αυτήν και γιατί είχε αστεία φάτσα, αλλά την φωνή του δεν την είχαμε ακούσει ποτέ. Και να, που είχε βρει να δηλώσει την παρουσία του και ποια στιγμή!!! 
Η περιέργεια και η ανησυχία έγιναν χαμόγελο και όσο περνούσε η ώρα κι αυτό δεν έλεγε να σταματήσει τα γκρρ γκρρ, το χαμόγελο μας γινόταν γέλιο, η φιλία, με ένα τρόπο, μας είχε ακολουθήσει στους μακρινούς τόπους που βρεθήκαμε, μας έστελνε ήχους συμπαράστασης και αυτό το γέλιο το χρειαζόμασταν και οι τρεις μας, έγινε λύτρωση και μπερδεύτηκε με δάκρυα χαράς, απόγνωσης, αβεβαιότητας αλλά αγκαλιασμένα με το γέλιο ήταν η ανακούφιση που είχαμε απόλυτη ανάγκη κείνες τις πρώτες δύσκολες ώρες της νέας ζωής στην άλλη άκρη του χάρτη…..» 

ΑΛΛΑ
ΑΡΘΡΑ