Αν είχε δώσει χώρο στην οπτική, στην ακουστική, στην επικοινωνία, στην αληθινή ατμόσφαιρα

Nαι…………μόνο να ναι το ζητούμενο σας, αλλιώς είναι …………πνιγμός, είναι βάρος που φορτώνει

-εδώ….απολαμβάνω ένα τσιγάρο -μόνη σου; -εσύ δεν είσαι; -όχι βέβαια, περιμένω παρέα -κι

“Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο. Να

“….τώρα θα μου πεις γιατί ο άνθρωπος μου να ορίζεται σαν μυστικό; βέβαια

-έτσι είναι αυτές…..κάποιες στιγμές γυρνάνε -ποιες αυτές; -οι αναμνήσεις λέω, έτσι είναι, ξεκόλλα.

Στο δεύτερο φεγγάρι του Αυγούστου σε κείνο του Πανσέληνου Έρωτα ας το πούμε

“….σου χρέωνα πάντα …….τους παρατρεχάμενους σου χρέωνα που έχανες τόσο χρόνο μαζί τους

Αληθές βέβαια … όπως και το ότι η κάθε αρχή που ξεκινά με

– Λείπει κάτι στιγμές, πολύ……. -Δεν χαίρεσαι; Λίγα πέρασες; Κι αν έρχονται αναμνήσεις